Homeopatia
Homeopatia należy do alternatywnych, niekonwencjonalnych metod leczenia. Medycyna naturalna obejmuje swoim zakresem różne metody rozpoznawania i leczenia wykorzystując własne mechanizmy regulacyjne żywych istot. Dlatego też homeopatia jest jedna z metod leczenia budującą ten system.
Homeopatia to metoda leczenia, którą wprowadził i rozwinął niemiecki lekarz Samuel Hahnemann na początku XIX w. Nazwa homeopatia pochodzi od dwóch greckich słów: h o m o i o n to znaczy podobny i p a t h o s to znaczy cierpienie, co tłumaczone jest jako Podobne cierpienie. Szczególną cechą homeopatii jest stosowanie rozcieńczonych leków zwłaszcza w dużych rozcieńczeniach. Teoretyczną podstawą homeopatycznej metody leczenia
Hahnemanna jest prawo podobieństwa, które stwierdza, że podanie małej dawki określonego leku może leczyć objawy podobne do tych, jakie ten sam lek wywołuje po podaniu go w dużej dawce-podobne leczy się podobnym. Homeopatia rożni się od klasycznej medycyny między innymi sposobem sporządzania i dawkowania leków. Leki homeopatyczne otrzymuje się przez rozpuszczanie i energiczne wstrząsanie lub przez dokładne rozcieranie. Lekiem homeopatycznym jest lek wytwarzany z surowców homeopatycznych zgodnie z metodami opisanymi w farmakopei homeopatycznej.
Za obowiązujące przyjmuje się HAB. 1 - Niemiecką Farmakopeę Homeopatyczną I Ph.Franc.X- Farmakopee Frncuską X ( aneks dotyczący leków homeopatycznych).. W zakresie norm dla produkcji leków obowiązujące są ustalenia farmakopei narodowych lub Farmakopei Europejskiej. Medycyna homeopatyczna opiera się na trzech zasadach-podstawach: Pierwsza jest sprawdzanie działania leku tzw. HBL- homeopatyczne badanie leku na zdrowych ludziach /ochotnikach/.- tzn., ze wszystkie objawy, które wystąpią składają się na chorobotwórczy obraz działania tego leku. Druga wymieniona na początku to reguła podobieństwa similia similibus curentur - podobne leczy podobne co skutkuje ordynowaniem jednego pojedynczego leku oraz trzecia sporządzanie leków przez potencjonowanie. / stopniowane rozcieńczanie- metoda wielonaczyniowa /. W ten sposób otrzymuje się leki w potencjach D -dziesiętnych np.: D6, D12, D30 I C - setnych np.: C9, C15, C30, C 200, potencje LM oraz / stopniowane rozcieńczanie - metoda jednonaczyniowa/ potencje Korsakova- w Polsce tylko sporządzone w aptece na rp; lekarza. Na bazie homeopatii Hahnemanna na przestrzeni wielu lat powstały nowe kierunki, które rożnią się od homeopatii odmiennym podejściem do terapii i odmiennymi zasadami sporządzania leków. Wprowadzono leki kompleksowe - są to mieszanki różnych leków homeopatycznych, lub mieszanki różnych potencji tego samego leku.
Nowe dyscypliny naukowe to:
· Izopatia - chorego leczy się tym samym czynnikiem, który wywołał chorobę zasada aequalia aequalibus curentur
· Homotoksykologia - jej twórcą jest niemiecki lekarz dr Hans-Heinrich Reckeweg.
Uznał on , że wszelkie choroby są to procesy biologicznie celowe i sa wyrazem walki obronnej organizmu przed działającymi na człowieka homotoksynami/substancje toksyczne dla organizmu. Homotoksynami mogą być drobnoustroje chorobotwórcze znajdujące się w pożywieniu, środowisku, substancje toksyczne lub niektóre endogenne produkty przemiany materii. Naturalne procesy eliminacji toksyn są inicjowane, przyspieszane i wzmagane dzięki działaniu leków biologicznych. Reckeweg bazując na klasycznej homeopatii wprowadził kompleksowe preparaty homeopatyczne do antyhomotoksycznego leczenia różnych chorób. Celem terapii antyhomotoksycznej jest pobudzenie organizmu do samowyleczenia. · Antropozofia - oparta na światopoglądowej nauce Rudolfa Steinera.
Podstawą wyboru odpowiedniej substancji leczniczej są wzajemne zależności między człowiekiem a otaczającą go przyrodą.. Antropozofia ma własne reguły poszukiwania leku i własne reguły sporządzania leku. Istnieją jednak podobieństwa w sporządzaniu leków do zasad homeopatycznych, chociaż przy sporządzaniu leków antropozoficznych wykorzystuje dodatkowo zróżnicowanych metod cieplnych, np.: sporządzanie w temp.37 stopni, prażenie ,zwęglanie ,spopielanie i inne ,których celem jest pobudzenie określonych procesów.